"Without music,life would be an error"
Friedrich Nietzsche
بعضی مواقع یه سری موضوع ها هست که خیلی در قالب کلمات نمیشه بهشون پرداخت. یعنی چیزهایی هستن که وقتی ما راجع بهشون صبحت می کنیم اون ها رو در حد خودمون محدودشون می کنیم،وارزشششون رو اونجور کا باید نمی تونیم به جا بیاریم. یکی از اون موارد "موسیقی" هست.
صحبت کردن دربازه موسیقی سخته.اما خواستم این پست بهانه ایی باشه برای پست های بعدی که قصد دارم در مورد نوازنده ها (بخصوص گیتار) بنویسم.سعی کردم بیشتر صحبت ها هم جوری باشه که قابل لمس باشه،و تقریبا یه یه چشم مادی(دید علمی) به قضیه نگاه کنم.وگرنه جا برای صحبت خیلی زیاده
هیچ کس پیدا نمیشه که بخواد اثر موسیقی بر زندگی بشر رو انکار کنه. اگه یه کم به زندگی خودمون نگاه کنیم می تونیم قدرت موسیقی بر حال خودمون رو خیلی واضح ببینیم.اکثر مردم می دونن که گوش دادن به موسیقی،وقتی که ناراحت یا افسرده هستند باعث تقویت روحیه اون ها میشه.تحقیقات جدید نشون داده که موسیقی می تونه استرس رو کاهش بده(موردی که به نظر خودم یکی از بزرگترین بلاهای دامن گیر آدم های این زمونه هست).موسیقی الگوی مغز رو جوری تغییر می ده که ازاون به عنوان<<حالت آلفا>> یاد میشه
حالت آلفا مثل حالتی هست که مغز در ورزش هایی مثل یوگا و مدیتیشن هم پیدا می کنه.می تونیم این رو به عنوان یه ریلکسیشن عمیق توصیف کنیم:ذهن کاملا از استرس خالی هست وخیلی برای حل مساله باز تره(آماده تره).
اکثر دانشمدان معتقدند که موسیقی اثرات مثبتی روی توسعه مغز کودکان داره.موسیقی بخشی از مغز رو تحریک می کنه که ریاضیات رو کنترل می کنه.یعنی حتی قبل از این که کودک قادر به جمع و تفریق باشه والدین اون ها می تونند توانایی های مغزی اون ها رو بهبود ببخشن.(به وسیله موسیقی)
در رابطه با اثر موسیقی روی کودکان آزمایش های زیادی انجام شده که یه نمونه رو به عنوان مثال می گم:
مطالعه ایی روی 10 کودک 3 ساله انجام شد.توی این آزمایش سرعت چیدن قطعات پازل رو مورد بررسی انجام می دادن.بعد از تست اولیه به 5 کودک روزانه 30 دقیقه خوانندگی،و به 5 کوک دیگه بصورت هفتگی پیانو آموزش داده شد.بعد از 6 ماه همه بچه ها پیشرفت چشمگیری در سرعت چیدن پازل از خودشون نشون دادن.جالب اینجا بود که همه این بچه ها توی تست های اولیه پایین تر از حد متوسط ظاهر شده بودند،ولی بعد از آزمایش امتیازشون تقریبا 2 برابر شد.
موسیقی همچنین به عنوان یه محرک قوی هم عمل می کنه.طبق تحقیقات به عمل اومده معلوم شده که موسیقی سطح انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین رو بالا میبره که مشخصا با حالت و روحیه شما مرتبطه.این مورد رو احتمالا هنگام ورزش کردن تجربه کردید.
.موارد بالا یه گوشه از اثرات موسیقی بود.البته موسیقی جنبه معنویی هم داره که هیچوقت نمیشه نادیده گرفتش
تا حالا هیچ فرهنگ انسانی نبوده که موسیقی در اون نقشی نداشته باشه.نقش موسیقی رو توی زندگیتون نادیده نگیرید.توی خیلی از صجنه های زندگی موسیقی کمکتون میکنه.
مطمئن باشد وقتی دارید موسیقی گوش می کنید دارید نوای جهان رو می شنوید که صدای خدا رو به گوش شما می رسونه...
پ.ن: اون دوستان عزیزی که عزمشون رو جزم کردن تا به نام دین و...تیشه به ریشه موسیقی بزنند،بدونن که فطرت انسانی رو هیچوقت نمیشه نادیده گرفت.نوای جهان رو نمیشه ازش گرفت...
