بارش افکار

یکی از موارد مهمی که توی زندگی اکثر ماها خبری ازش نیست "خلاقیت" هست.البته برای کسایی که به دنبال یه زندگی معمولی هستند چیز خیلی مهمی نیست،اما برای کسایی که همیشه دنبال "بهترین"هستند یه عنصر حیاتی محسوب میشه.

راه های زیادی برای این که بتونیم یه آدم "خلاق" باشیم وجود داره،اما یکی از بهترین هاش به نظر من"بارش افکار" هست.

بارش افکار  یه ابزار قدرتمند برای تولید کردن ایده و نظر(خصوصا در کارهای گروهی) به حساب می یاد.

خلاصه این روش اینه که ما توی یه بازه زمانی که در نظر می گیریم هر چیزی که به ذهنمون می یاد رو راجع به موضوع مورد می گیم. توی این روش یه سری نکات کلیدی هست که حتما باید  رعایت شه تا به بهترین نتیجه ممکن برسیم..

اول بریم سراغ کار گروهی:

نکته اول اینه که بهتره راجع به موضوع مورد بحث مطالعه قبلی نداشته باشیم.مطالعه قبلی باعث میشه ذهنمون به یه سمت خاص جهت گیری کنه و این باعث میشه که از خلاقیت ما کم شه.در بارش افکار هیچ گونه مرزی نداریم،ذهن باید کاملا آزاد باشه و هر نظری که به ذهنمون رسید رو باید بلافاصله بیان کنیم،بدون فکر کردن!این جا یکی از محدود مواردی هست که ما نباید فکر کنیم،حق  هیچ گونه قضاوت یا نظر دادن رو نداریم،حتی در مورد نظرات خودمون.هیچ کس حق سوال کردن یا توضیح دادن نداره. در این جا از نقدوبررسی و انتقاد خبری نیست.

اصلا نباید نگران مسخره شدن توسط دیگران باشیم.خوب مشخصه،ممکنه توی این کار نظرات غیر منطقی هم داده بشه.به هیچ وجه مهم نیست!یادتون باشه همه کارهای بزرگ اولش با یه ایده منطقی و درست و حسابی شروع نشده.حتی ایده هایی که ممکنه خیلی مسخره به نظر بیان میتونن منجر به یه کشف تازه بشن.فراموش نکنید این کار برای افزایش خلاقیت خیلی مهمه.

سرعت توی این کار حرف اول رو میرنه.یعنی این کمیت هست که مهمه و کیفیت ارزشی نداره.شما باید هرچی به ذهنتون میرسه رو فورا به زبون بیارید-یا ینویسد-.

توی کار گروهی  اول یک مدیر انتخاب کنید.البته کار این مدیر فقط و فقط اینه که افراد از قوانین حاکم(که در بالا گفتم) خارج نشن.همه در بارش افکار همه سهم برار دارند و هیچ کس بر دیگری برتری نداره!یعنی همی چی باید کاملا مساوی باشه.برای  این که بازده کار گروهی  رو بالا ببریم می تونیم بارش افکار رو توی چند دور و در هر دور توی یه بازه زمانی مشخص انجام بدیم.

 حالاتوی کار گروهی چطوری ایده ها رو جمع آوری کنیم؟ یه چند تا مثال براتون میزنم،دیگه شما هر جوری خواستین میتونین عمل کنین.این ها فقط یه سری نمونه هست

  با اعلام مدیر همه افراد گروه فورا ایده هاشون رو روی کاغذ مینویسن.بعد از یه زمان مشخص(مثلا 2 دقیقه)کار رو متوقف میکنیم.بعد از یه استراحت دوباره همون کار رو تکرار می کنیم

مدیر هر عضو رو صدا میزنه تا نظراتش رو بگه.یک منشی هم اون ها رو یادداشت میکنه.توجه کنید که همه سهم برابر دارن،یعنی نباید یک نفر  رو بیشتر صدا زد.

بعد از این که همه نظر ها جمع آوری شد،این ایده ها رو کنار هم می زاریم تا به یه نظر واحد برسیم و روی اون بقیه کارهای مورد 

نظرمون رو انجام میدیم

کار فردی:

کار فردی هم تقریبا شبیه کار گروهی هست.یعنی قوانین همون قوانین کار گروهی هست.ایده اصلی رو مشخص می کنیم،بدون قضاوت و داوری در مورد افکار خودمون اون ها رو بیان می کنیم.

چند تا فعالیت رو در رابطه با کار فردی براتون می گم تا بدونین چه طوری باید بارش افکار رو به صورت فردی انجام بدین. 

خوشه سازی:

  توی این روش باید عنوان اصلی رو وسط صفحه کاغذ بنویسیم.بعد هر چیزی رو که در رابطه با اون عنوان به ذهنمون می یاد رو بلافاصله می نویسم و با فلش به عنوان اصلی وصل می کنیم.اگر شما دوباره ایده یا نظر جدیدی به ذهنتون رسید اون رو بنویسید و به عنوان فرعی مناسب خودش وصل کنید

مثال:

اگر تصویر واضح نیست،برای دیدن تصویر بزرگتر کلیک کنید

ساختن لیست:

عنوان رو بالای صفحه مینویسم.هر کلمه یا عبارتی که ممکنه به عنوان مربوط بشه رو به ترتیب زیر عنوان بصورت لیست می نویسیم.در مورد غلط های املایی یا حتی نگارشی اصلا نگران نباشید،مهم اینه که این کاررو تا جایی که می تونید باسرعت انجام بدین.هدف شما اینه هر چه میتونید نظر بیشتر راجع به موضوع اصلیتون بنویسید.

مثال:

چطوری میتونم در یادگیری زبان موفق باشم؟

با بقیه تمرین مکالمه کنم-

توی کلاس های زبان شرکت کنم-

معنی کلمات رو حدس بزنم-

تلویزیون نگاه کنم-

از تجربه نترسم-

توی موضوعات مورد علاقم کلمات رو پیدا کنم و بخونم-

ازبقیه بخوام که اشتباهاتم رو تصحیح کنند-

از دیکشنری استفاده کنم-

انتخاب یه کتاب تمرین خوب-

نوشتن آزاد:

عنوان یا کلمه اصلی رو بالای صفحه بنویسید.

نوشتن آزاد دقیقا مثل حرف زدن با خودتونه،اما روی کاغذ! تا جایی که میتونید جمله های مرتبط با عنوان رو بنویسید(البته نه به صورت لیست).تا اون جا که امکان داره سریع و بدون فکر کردن این کار رو انجام بدین و به هیچ عنوان به درست نوشتن(املایی یا نگارشی) فکر نکنید.

مثال:

کتاب مورد علاقه من

کتاب مورد علاقه من...نوشتن راجع بهش سخته!نمی دونم از کجا شروع کنم.من تا حالا کتاب های مختلف زیادی رو خوندم که انتخاب یکی از اون ها برام سخته!فکرکنم اگه در مورد این که چه نوع کتاب هایی رو دوست دارم شروع کنم بهتره.من کتاب های بیوگرافی رو از همه بیشتر دوست دارم.من واقعا از خوندن زندگی نامه ها لذت می برم.از دوست داشتنی ترین کتاب هایی که تا حالا در این مورد خوندم زندگی نامه آبراهام لینکلن بوده.یه رییس جمهور فوق العاده.همچنین زندگی نامه افراد مشهور دیگه ایی مانند ناپلئون،چرچیل،استالین و.. وجود داره که من از خوندن اون ها لذت بردم.فکر کنم صحبت در مورد این کتاب ها کمکم کرد تا بتونم در مورد کتاب مورد علاقم مطلبم رو بنویسم

خوب توضیحاتم راجع به بارش افکار تموم شد.حالا شما یه تصور کلی راجع به این کار هم به صورت فردی و هم به صورت گروهی دارین.فقط خودتون رو محدود به این توضیحات نکنید،این ها فقط مثال هایی بود تا شما با روند کلی آشنا بشید.

شک نداشته باشین که این ایده برای پرورش خلاقیت و پیدا کردن بهترین راه حل ها فوق العاده عمل میکنه.فقط لازمه شما شهامت انجامش رو داشته باشین،که اون هم آدم های موفق دارند.

پ.ن: از دوست عزیزم فرزاد برای کمک هاش توی نوشتن این پست تشکر می کنم

... داشتن پس فردایی بهتر

با فرشید منافی از چند سال قبل آشنا هستم. از وقتی که توی رادیو جوان برنامه داشت و برای من حکم بهترین مجری رو داشت. الان چند وقته که فرشید برنامه"رادیو پس فردا" رو داره اجرا می کنه.

اوایل خیلی مشتاق بودم صدای فرشید رو از یک رادیوی آزاد بشنوم. مطمئن بودم خیلی حرف واسه گفتن داره.چند قسمت از برنامه هاش رو که گوش کردم دیدم دیگه از اون فرشید سابق خبری نیست....

خیلی انتقاد نسبت به کار جدیدش دارم!امیدوار بودم درد های این جامعه رو مثل همیشه با اون اجرای زیباش بیان کنه.امیدوار بودم خیلی منصفانه و با تیز بینی خاص خودش مسایل رو بیان کنه. اما خوب الان برنا مه ش متفاوت از اون چیزی هست که انتظار داشتم.الان صرفا فرشید منافی داره برنامه ایی رو اجرا می کنه که هدف نداره. فقط 1 ساعت برنامه واسه خنده! همین!

فرشید منافی من خود خیلی ازت انتظار داشتم. این همه سختی کشیدی و غربت رو تحمل کردی فقط واسه همین؟ واسه اینی که فقط 1 ساعت مردم رو بخندونی؟ من فکر می کردم از این رفتن هدف داری، فکر کردم هدفت مردم هستند. اما الان داری اعتقتدات مذهبی همین مردم رو به سخره میگیری! می یای حجاب رو مسخره می کنی.الان صحبت این نیست که حجاب خوبه یا بد، مسئله این هست که به هر حال یه سری مردم توی جامعه ما هستند که به این موضوع اعتقاد دارن.این ها هم وطن های تو هستند، چرا باید اعتقاد اون ها رو دست مایه طنز قرار بدی؟ به نظر خودم یکی از معیار های آزاد بودن اینه که آدم بتونه هر گونه افکار و عقیده ای رو تحمل کنه. این نشونه بلوغ فکری یه جامعه هست که هر کسی بتونه با هر عقیده ای توش زندگی کنه،اونم بدون این که عقیدش مورد تمسخر قرار بگیره. به شدت با مسخره کردن عقاید مذهبی مردم مخالفم. من خودم مسلمون هستم(البته اسلامی که خودم پیدا کردم، نه اونی که توی سطح جامعه هست)ولی دوست بهایی  و مسیحی هم دارم و بدون هیچ گونه مشکلی باهاشون رابطه دارم.شما اگر خیلی مخالف اسلام هستی بیا نقدش کن،زنگ بزن یه موافق و یه مخالف حرفاشون رو بزنن.این جوری هم شما به نقش روشنگرانه ی خودت عمل کردی، هم مردم هم راحت تر می تونند حق رو انتخاب کنند. نه این که بگی آقا هوا گرمه پس این پوشش ها بد!!!!!صحبتت باید از روی عقل و منطق باشه نه احساس. خلاصه از این تریبون که بدست آوردی واسه کمک به هموطنات استفاده کن، واسه نزدیک کردن دل هاشون، نه این که دست بزاری روی عقاید مذهبی که باعث دوری اون ها از هم میشه.

مورد بعدی که راجع به برنامت می خوام بگم موسیقی هایی هست که پخش می کنی. به نظرم باید خیلی از سلیقه ها رو پوشش بدی ولی این مدت غالب اثر هایی که پخش کردی همش رپ بوده.خوب رپ هم باید باشه، اما بهتره به بقیه سبک های موسیقی اهمیت بیشتری بدی.به هر حال به نظرم کارای خیلی با ارزش بیشتری وجود داره که میتونی توی برنامت استفاده کنی.کلا به نظرم حتی اون موسیقی بدون کلامی که توی رادیو جوان استفاده می کردی،با وجود تمام محدودیت هاش خیلی مناسب تر بود.
مطلب بعدی که یه چند بار من رو ناراحت کرده بعضی از صحبت هایی هست توی برنامت میشه.چه جوری بگم،یعنی یه حرف هایی زده شده که اصلا در سطح یه برنامه رادیوی نبوده.درسته اکثر مخاطب برنامت جوونه، اما خوب این دلیل نمیشه همه حرف و صحبتی رو از تریبون اون برنامه بگی. خیلی باید توی انتخاب کلمات و صحبت هات دقت کنی.یه جمعیت دارن برنامه تو رو گوش میدن،نباید یه وقت صحبت خلاف عرف و حرف های به اصطلاح کوچه بازاری اون جا زده بشه. فرشید منافی،از نظر من این تریبون مقدسه! نباید تقدس و حرمت این تریبون رو نادیده بگیریم.
خلاصه امیدوارم دوباره اون برنامه های انتقادی و سازندت رو بشنوم،که هم لبخند رو روی لبمون می یاورد و هم شرایط زندگیمون رو بهمون یاد آوری می کرد.نمی گم اون فرشید منافی رادیو جوان،بلکه منتظر از اون بهترش هستم.

خیلی پر حرفی نمی کنم. حرف آخر:

فرشید منافی خودت رو پیدا کن!

دنیای کوچک نایکون

شاید به نظر مخلوقالت با ارزشی نیان...

شاید همیشه فقط از صدای وز وز کردشون متنفر یودیم...

ولی در زیر میکروسکوپ حشرات واقعا حیرت آورن،بخصوص چشم های فوق العادشون.

از حدود 35 سال قبل نایکون مسابقه ایی رو تحت عنوان" دنیای کوچک نایکون"برگزار کرد.هدف این رقابت شناختن بهترین عکس ها از دنیایی کوچک ولی با عظمت بود که به چشم ما نمیاد.
از میان تعداد زیادی عکس از چشم های حشرات که واسه این رقابت فرستاده شده عکس ها زیر  تونسته قلب داوران رو تسخیر کنند و به عنوان برترین ها شناخته بشه،البته این دست عکس های تحسین برانگیز تعدادشون زیاده و انتخاب کردن از بین اون ها واقعا سخته.. 

Metallic Beetle

2004 6th Place Image
Charles B. Krebs
Issaquah, Washington, USA
Thorax, head and eye section of Chrysochroa fulminans (6.25x)

House Fly

2005 1st Place Image
Charles B. Krebs
Issaquah, Washington, USA
Muscoid fly (6.25x)

   Freshwater Shrimp

2006 11th Place Image
Alex H. Griman
São Paulo, Brazil
Pupil of a Macrobrachium amazonicum (20x)

Deer Fly

1987 11th Place Image
Robert L. Calentine
University of Wisconsin
River Falls, Wisconsin, USA
Tabanidae head (11x)

Tsetse Fly

2008 Image of Distinction
Klaus Bolte
Stittsville, Ontario, Canada
Glossina genus (40x)

Black Fly

1988 10th Place Image
Robert L. Calentine
University of Wisconsin
River Falls, Wisconsin, USA
Whole mount of compound eyes of Simuliidae (33x)

این اخترک زمین است(2)

همه آدم ها منتظر اتفاق هستند...

منتظر اتفاق های خوب...

اما نمی دونن که با یه اتفاق کسی اهلی نمیشه...

با یه اتفاق گلت رو پیدا نمی کنی...

این اخترک زمین است(1)

این جا بیشتر مردم پی زنده مانی! هستند نه زندگانی.

واسه همین اکثرا موندن بی گل...

یک مداد،یک دنیا آفرینش،و دیگر هیچ...

قبل از هر  چیز تصویر بالا رو با دقت نگاه کنید.چیزخاصی نظرتون رو جلب میکنه؟ نه؟ 

باورش سخته،اما این تصویر  "عکس" نیست،بلکه یه نقاشی هست که فقط با یک مداد کشیده شده!خالق این آثار باور نکردنی هنرمند 38 ساله هنگ کنگی هست به نام پل لانگ .یک مداد 0.5 میلیمتری و یک کاغذ  تنها ابزار مورد استفاده برای خلق این آثار هستند.

آقای لانگ از پاک کن استفاده نمیکنه و به طور میانگین برای هر اثرحدود 60 ساعت وقت صرف میکنه.البته اکثر اوقات مردم باور نمی کنن که این کار ها نقاشی هست.!!!

بیشتر موضوعات مورد علاقه آقای لانگ گربه ها و مردم هستند و این کارکتر ها رو در اکثر کار هاش میشه دید. چند تا از کار هاش در زمینه های مختلف رو اینجا میتونید ببینید:

زمان صرف شده:23 روز.حدود 90 ساعت

مداد 0.3 میلیمتری  و0.5میلیمتری 

A2:سایز 

زمان صرف شده:40 ساعت

مداد 0.5 میلیمتری

A2:سایز

تصویر اریک تسانگ هنرپیشه هنگ کنگی

زمان صرف شده:40 ساعت

مداد 0.5 میلیمتری 

A2:سایز 

زمان صرف شده:18 روز.حدود 75 ساعت

A2:سایز 

زمان صرف شده:45 ساعت

مداد 0.5 میلیمتری

A2:سایز 

خوب به عنوان کار آخر می خوام تصویر خود آقای لانگ رو قرار بدم. می دونم که خیلی از شما ها مشتاق دیدن چهرش هستید.اما باز هم نقاشی هست نه عکس! این تصویر رو خود آقای لانگ از چهره ی خودش کشیده:

اگر شما هم به این کار ها علاقه مند شدید می تونید از طریق لینک زیر گالری کامل نقاشی های آقای لانگ رو ببینید:

http://paullung.deviantart.com/gallery/

اینم لینک فیس بوک آقای لانگ:

http://www.facebook.com/pages/paullungs-art/134045119942531?ref=mf,

صدای پای خدا

"Without music,life would be an error"

Friedrich Nietzsche            

بعضی مواقع یه سری موضوع ها هست که خیلی در قالب کلمات نمیشه بهشون پرداخت. یعنی چیزهایی هستن که وقتی ما راجع بهشون صبحت می کنیم اون ها رو در حد خودمون محدودشون می کنیم،وارزشششون رو اونجور کا باید نمی تونیم به جا بیاریم. یکی از اون موارد "موسیقی" هست.

صحبت کردن دربازه موسیقی سخته.اما  خواستم این پست بهانه ایی باشه برای پست های بعدی که قصد دارم در مورد نوازنده ها (بخصوص گیتار) بنویسم.سعی کردم بیشتر صحبت ها هم جوری باشه که قابل لمس باشه،و تقریبا یه یه چشم مادی(دید علمی) به قضیه نگاه کنم.وگرنه جا برای صحبت خیلی زیاده 

هیچ کس پیدا نمیشه که بخواد اثر موسیقی بر زندگی بشر رو انکار کنه. اگه یه کم به زندگی خودمون نگاه کنیم می تونیم قدرت موسیقی بر حال خودمون رو خیلی واضح ببینیم.اکثر مردم می دونن که گوش دادن به موسیقی،وقتی که ناراحت یا افسرده هستند باعث تقویت روحیه اون ها میشه.تحقیقات جدید نشون داده که موسیقی می تونه استرس رو کاهش بده(موردی که به نظر خودم یکی از بزرگترین بلاهای دامن گیر آدم های این زمونه هست).موسیقی الگوی مغز رو جوری تغییر می ده که ازاون به عنوان<<حالت آلفا>> یاد میشه

حالت آلفا مثل حالتی هست که مغز در ورزش هایی مثل یوگا و مدیتیشن هم پیدا می کنه.می تونیم این رو به عنوان یه ریلکسیشن عمیق توصیف کنیم:ذهن کاملا از استرس خالی هست وخیلی برای  حل مساله باز تره(آماده تره).

اکثر دانشمدان معتقدند که موسیقی اثرات مثبتی روی توسعه مغز کودکان داره.موسیقی بخشی از مغز رو تحریک می کنه که ریاضیات رو کنترل می کنه.یعنی حتی قبل از این که کودک قادر به جمع و تفریق باشه والدین اون ها می تونند توانایی های مغزی اون ها رو بهبود ببخشن.(به وسیله موسیقی)

در رابطه با اثر موسیقی روی کودکان آزمایش های زیادی انجام شده که یه نمونه رو به عنوان مثال می گم:

مطالعه ایی روی 10 کودک 3 ساله انجام شد.توی این آزمایش سرعت چیدن قطعات پازل رو مورد بررسی انجام می دادن.بعد از تست اولیه به 5 کودک روزانه 30 دقیقه خوانندگی،و به 5 کوک دیگه بصورت هفتگی پیانو آموزش داده شد.بعد از 6 ماه همه بچه ها پیشرفت چشمگیری در سرعت چیدن پازل از خودشون نشون دادن.جالب اینجا بود که همه این بچه ها توی تست های اولیه پایین تر از حد متوسط ظاهر شده بودند،ولی بعد از آزمایش امتیازشون تقریبا 2 برابر شد.

موسیقی همچنین به عنوان یه محرک قوی هم عمل می کنه.طبق تحقیقات به عمل اومده معلوم شده که موسیقی سطح انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین رو بالا میبره که مشخصا با حالت و روحیه شما مرتبطه.این مورد رو احتمالا هنگام ورزش کردن تجربه کردید.

.موارد بالا یه گوشه از اثرات موسیقی بود.البته موسیقی جنبه معنویی هم داره که هیچوقت نمیشه نادیده گرفتش

تا حالا هیچ فرهنگ انسانی نبوده که  موسیقی در اون نقشی نداشته باشه.نقش موسیقی رو توی زندگیتون نادیده نگیرید.توی خیلی از صجنه های زندگی موسیقی کمکتون میکنه.

مطمئن باشد  وقتی دارید موسیقی گوش می کنید دارید نوای جهان رو می شنوید که صدای خدا رو به گوش شما می رسونه...

پ.ن: اون دوستان عزیزی که عزمشون رو جزم کردن تا به نام دین و...تیشه به ریشه موسیقی  بزنند،بدونن که فطرت انسانی رو هیچوقت نمیشه نادیده گرفت.نوای جهان رو نمیشه ازش گرفت...